Υπήρχαν αρκετά προβλήματα με επιθέσεις hacking το τελευταίο διάστημα (καμιά 10ρια μέρες) τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα να τεθεί εκτός λειτουργίας το φόρουμ για ένα διάστημα.
Θεωρώ ότι έχουν λυθεί και δεν θα υπάρξει κάποιο άλλο πρόβλημα άμεσα.
Γεια σας. Θα είμαι Άνδρο το παραπάνω διάστημα, αν κάποιος θέλει να μου κάνει παρέα ευχαρίστως.
Έχω ένα shrike δικής μου κατασκευής, μικρή εμπειρία, μετριότατο εξοπλισμό, θα το βρέξω όμως οπωσδήποτε (μόνο ημερήσιες βόλτες).
Άλλος ένας γύρος του γνωστού (μου) νησιού ολοκληρώθηκε το σ/κ που πέρασε. Αυτή τη φορά με 2 διανυκτερεύσεις. Γέρασα μάλλον..
Η περίοδος αυτή είναι, τελικά, καλύτερη. Λιγότερη ζέστη, άρα λιγότερο νερό, ελάχιστος (πρός το καθόλου) κόσμος σε παραλίες κ θάλασσες και καλός σχετικά καιρός.
Τα νέα στοιχεία της εξόρμησης: η στάση κάτω από τα βράχια του Αρχάγγελου, στο αγίασμα (σπηλιά με τρεχούμενο νερό) και η... εγκατάλειψη άρον άρον του νησιού με 4-5 Δ/ΝΔ, από το Γλυφονέρι(ακρωτήριο Παχύς) για Κεραμωτή λόγω ανειλημμένων μεσημεριανών υποχρεώσεων σε ταβέρνα της περιοχής
Γεια σας, είμαι νέος στο φορουμ και στον χώρο των kayak. Σκέφτομαι φέτος να πάρω ένα καγιακ για τις καλοκαιρινές διακοπές και εξορμήσεις στις τοπικές παραλίες.
Η χρήση θα είναι από δύο άτομα
σε αποστάσεις 150 μέτρων το πολύ από την στεριά
για εξερεύνηση περιμετρικά στα ρηχά της παραλίας - βράχια
την προσπέλαση κάποιων γειτονικών προς την παραλία κολπίσκων και παραλιών για τις οποίες δεν υπάρχει δρόμος.
Μου αρέσει πάρα πολύ το Intex Explorer K2 αλλά απότι διαβάζω εδώ τα καγιακ της intex είναι "παιχνίδια" και μέτριας ποιότητας. Ωστόσο για την χρήση που σκοπεύω να κάνω και με δεδομένο οτι μπορεί μετά από 1 μήνα να μείνει στην ντουλάπα και να αραχνιάσει, διστάζω να δώσω 500+ ευρώ για να πάρω κάτι καλύτερο. Ποια είναι η άποψή σας ? Θα προτείνατε κάτι καλύτερο ? Υπάρχει κάτι αξιόλογο value-for-money για αυτή τη χρήση κοντά στα 400 ευρώ ?
Εδώ και σχεδόν 2 χρόνια ξεκίνησε ένα έργο το οποίο βρίσκεται κοντά στο τελικό στάδιο υλοποίησής του.
Ο σχεδιασμός και η κατασκευή ενός συνθετικού (composite) θαλάσσιου καγιάκ σχεδιασμένου & κατασκευασμένου εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα.
Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο της κατασκευής των καλουπιών (θα βγαίνει σε 3 διαστάσεις).
Το εργοστάσιο διαμορφώνεται, εμπλουτίζεται με υλικά και μηχανήματα και καλώς εχόντων των πραγμάτων μέχρι τα τέλη του Απριλίου τα πρώτα καγιάκ θα βραχούν στο Κρητικό πέλαγος
Τα καγιάκ θα κατασκευάζονται εδώ στην Κρήτη και θα υπάρχουν πάντα διαθέσιμα τόσο για δοκιμή όσο και πώληση στην Αττική (στο Λαύριο) καθώς και στην Γλυφάδα.
Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να εγγραφεί στο newsletter μας στον σύνδεσμο: http://eepurl.com/hqywcH ώστε να ενημερωθεί άμμεσα μόλις έχουμε έτοιμα τα καγιάκ για διάθεση και δοκιμή.
Το νέο όνομα της εταιρίας είναι 3kymia (Τρικυμία) και σιγά σιγά θα αρχίσουμε να εμπλουτίζουμε και την σελίδα μας στο Facebook
αλλά και στο Instagram.
Τον Απρίλιο θα είναι έτοιμη και η σελίδα μας στο https://3kymia.gr
Τεχνικές και μη λεπτομέρειες θα αναρτήσουμε σύντομα στους παραπάνω συνδέσμους αλλά και εδώ.
Καλησπέρα! Σκέφτομαι να αγοράσω το solar της gumotex. Ξέρω ότι τα σκληρά καγιακ είναι καλύτερα αλλά δεν έχω χώρο για αποθήκευση και για μεταφορά. Ποια είναι η γνώμη σας για το σκάφος?
Τα σχέδια για τη φετινή χρονιά προέβλεπαν επέλαση στο Ιόνιο και συγκεκριμένα στην Ιθάκη. Τα σχέδια όμως σχεδιάζονται και επανασχεδιάζονται οπότε... από το τίποτα καλός και ο γύρος της Σιθωνίας(Χαλκιδική).
Εκκίνηση από Νικήτη και τερματισμός στη Βουρβουρού και συγκεκριμένα στη μαρίνα στο Λαγονήσι όπου αφήνω το καγιάκ, πηγαίνω με ταξί στη Νικήτη για να πάρω το αυτοκίνητο και επιστρέφω για να φορτώσω και να φύγω.
Πολυγυρισμένος προορισμός για περιηγητές του είδους το μεσαίο πόδι (εκτιμώ ότι διαβάσατε πολλές προγενέστερες περιγραφές) αλλά πάντα ενδιαφέρον.
Εκκίνηση λοιπόν από Νικήτη από βολικότατη τοποθεσία και κίνηση προς το νότο με 3αράκι κόντρα, παραλίες και θάλασσες γαλάζιες να εναλλάσσονται. Το 3αράκι γίνεται 4άρι κόντρα στο ύψος του Ν. Μαρμαρά στον οποίο αξίζει να μνημονεύσουμε τους μαθητές του γυμνασίου (υποθέτω) το οποίο είναι χτισμένο σε ύψωμα ακριβώς στη δεξιά είσοδο του λιμανιού με θέα ΝΔ. Δύσκολο να παρακολουθήσεις το μάθημα...
Στάση στο Πόρτο Καρά όπου μου την πέφτει σεκιουριτάς για να μου εξηγήσει ότι η παραλία είναι ιδιωτική. Όλα κλειστά. Καμία σχέση με τα μεγαλεία του παρελθόντος. Λειτουργεί μόνο το beach bar στο νότιο μέρος της παραλίας. Συνεχίζω κατηφορικά και μπαίνω στα κτήματα του Καρρά. Τα πεύκα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, οι παραλίες έχουν γαλάζιες ταμπέλες για να υπενθυμίζουν ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο και σε μια απ΄αυτές αποφασίζω να διανυκτερεύσω. Άψογη η φιλοξενία του όποιου ιδιοκτήτη της περιοχής, μαγικό πρωινό και αναχώρηση για να περάσω, εντός της ημέρας, τη μύτη του ποδιού. Στάσεις για ξεκούραση σε διάφορες αμμουδερές παραλίες με καθαρότατα νερά, πολλά σκάφη, κάθε μεγέθους. Εφοδιασμός με νερό περίπου στο Αζάπικο από beach bar και συνεχίζω. Περνάω λοιπόν, έξω από τον κάβο του Ethnik, γνωστό από 10ετία ΄90 beach bar, απ΄όπου ακούω να με φωνάζουν!!!! Αυτά δε γίνονται ρε φίλε... γνωστές της συζύγου πρό 4ετίας(η γνωριμία όχι η σύζυγος) που βρίσκονταν τυχαία για 3ήμερο ΚΑΙ στο συγκεκριμένο τραπέζι... ε όχι ... Έτσι κλείνουν τα σπίτια.... Το επόμενο σπορ μου θα είναι η σπηλαιολογία ...
Μετά την Τορώνη το τοπίο αγριεύει. Κάθετοι βράχοι, γκρεμοί και μαύρη θάλασσα. Είναι η μύτη του ποδιού με το Πόρτο Κουφό να σε υποδέχεται σαν αγκαλιά. Εσώκλειστη θάλασσα, σαν λίμνη, με στενή είσοδο/έξοδο προς το Αιγαίο. Στάση στην τοποθεσία Καρτάλια, για μεσημεριανό φαγητό και ξεκούραση. Εκκίνηση για να καλύψω τα επόμενα 15-20χιλ χωρίς στάση (περιοχές που τις γνωρίζω καλά) και διανυκτέρευση στην Αγριδια στην παραλία Συκιάς. Δείπνο με θαλασσινά στην καντίνα και προετοιμασία για ύπνο.... Και τότε λοιπόν αρχίζει να αστράφτει στα δυτικά. Τεντώνω αντίσκηνο και περιμένω. Βροχούλα δυνατή για κάνα 20λεπτο, σταματάει και χαλαρώνουμε όλοι οι κατασκηνωτές στην περιοχή. Στο μισάωρο λοιπόν, όταν τελειώνει ο πρόλογος το μπουρίνι ξεκινάει. Κλασικά καρέκλες αέρα να σου ρίξει το αντίσκηνο και αστραπές να γίνεται μέρα. Κάνα 40λεπτο μας έδερνε. Το σκηνάκι μου δεν πήρε σταγόνα (χεεεε...). Βγαίνω έξω μετά τη λήξη. Πανωλεθρία... ισοπεδωμένες σκηνές, το ρέμα δίπλα από την καντίνα κατεβάζει νερό μέχρι το γόνατο κι έχει πάρει ομπρέλες ξαπλώστρες στη θάλασσα.... αλλά όχι εμένα αυτή τη φορά...(βλέπε 1ο γύρο Σαμοθράκης)..... Ωτοασπίδες και ύπνο. Αναχώρηση το πρωί για Βουρβουρού.
Στάσεις Πλατανίτσι και Καβουρότρυπες, θεϊκές παραλίες και πράσινες θάλασσες, Κουτλουμούσι, Καρύδι και με 4αράκι στην πλάτη μπαίνω στην περιοχή της Βουρβουρούς. Συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, έτσι ήταν τα σκάφη στην περιοχή. Όπου και να κοιτούσες, ιδιωτικά ή νοικιάρικα υπήρχαν παντού. Τα εσωτερικά νερά από το Διάπορο και τις βραχονησίδες είναι σα λίμνη. Υπολογίζω ότι δε μου βγαίνει ο χρόνος για να περιηγηθώ και να τερματίσω και αποφασίζω να διανυκτερεύσω ... πού όμως.... τα πάντα, είτε ιδιωτικά κτήματα είτε πιασμένα από σκάφη. Βρίσκω λοιπόν για αγκαλιά, ενάμιση καγιάκ και κατασκηνώνω...ΤΈΛΕΙΟ... και με παρέα... Στο μαγείρεμα στο ένα μέτρο μπροστά μου μια αλεπού περίμενε μήπως και της δώσω κάτι....
Το πρωί εκκίνηση, κατόπιν φιλοφρονήσεων με σκαφάτο ο οποίος ερχόταν καθημερινά στην αγκαλιά που διανυκτέρευσα, και περιήγηση στο Διάπορο και στα νησάκια. Συμπαθέστατο το μέρος..... έως επικίνδυνη η κατάσταση με τα σκάφη.
Τερματισμός στη μαρίνα στο Λαγονήσι με παρολίγον ατύχημα με νοικιάρικο, σε τέλειο μέρος για φόρτωμα του σκάφους, δίπλα στη γλύστρα για τα μικρά σκάφη.
Το GPS έγραψε 109 χιλιόμετρα. Εκτιμώ ότι με 2-3 διανυκτερεύσεις και χωρίς μπουρίνια είναι μια πολύ ωραία και εύκολη εκδρομή. Ο καιρός είναι προβλέψιμος, έξοδοι συνεχείς, νερό και προμήθειες παντού (τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες).