Τα σχέδια για τη φετινή χρονιά προέβλεπαν επέλαση στο Ιόνιο και συγκεκριμένα στην Ιθάκη. Τα σχέδια όμως σχεδιάζονται και επανασχεδιάζονται οπότε... από το τίποτα καλός και ο γύρος της Σιθωνίας(Χαλκιδική).
Εκκίνηση από Νικήτη και τερματισμός στη Βουρβουρού και συγκεκριμένα στη μαρίνα στο Λαγονήσι όπου αφήνω το καγιάκ, πηγαίνω με ταξί στη Νικήτη για να πάρω το αυτοκίνητο και επιστρέφω για να φορτώσω και να φύγω.
Πολυγυρισμένος προορισμός για περιηγητές του είδους το μεσαίο πόδι (εκτιμώ ότι διαβάσατε πολλές προγενέστερες περιγραφές) αλλά πάντα ενδιαφέρον.
Εκκίνηση λοιπόν από Νικήτη από βολικότατη τοποθεσία και κίνηση προς το νότο με 3αράκι κόντρα, παραλίες και θάλασσες γαλάζιες να εναλλάσσονται. Το 3αράκι γίνεται 4άρι κόντρα στο ύψος του Ν. Μαρμαρά στον οποίο αξίζει να μνημονεύσουμε τους μαθητές του γυμνασίου (υποθέτω) το οποίο είναι χτισμένο σε ύψωμα ακριβώς στη δεξιά είσοδο του λιμανιού με θέα ΝΔ. Δύσκολο να παρακολουθήσεις το μάθημα...
Στάση στο Πόρτο Καρά όπου μου την πέφτει σεκιουριτάς για να μου εξηγήσει ότι η παραλία είναι ιδιωτική. Όλα κλειστά. Καμία σχέση με τα μεγαλεία του παρελθόντος. Λειτουργεί μόνο το beach bar στο νότιο μέρος της παραλίας. Συνεχίζω κατηφορικά και μπαίνω στα κτήματα του Καρρά. Τα πεύκα φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, οι παραλίες έχουν γαλάζιες ταμπέλες για να υπενθυμίζουν ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο και σε μια απ΄αυτές αποφασίζω να διανυκτερεύσω. Άψογη η φιλοξενία του όποιου ιδιοκτήτη της περιοχής, μαγικό πρωινό και αναχώρηση για να περάσω, εντός της ημέρας, τη μύτη του ποδιού. Στάσεις για ξεκούραση σε διάφορες αμμουδερές παραλίες με καθαρότατα νερά, πολλά σκάφη, κάθε μεγέθους. Εφοδιασμός με νερό περίπου στο Αζάπικο από beach bar και συνεχίζω. Περνάω λοιπόν, έξω από τον κάβο του Ethnik, γνωστό από 10ετία ΄90 beach bar, απ΄όπου ακούω να με φωνάζουν!!!! Αυτά δε γίνονται ρε φίλε... γνωστές της συζύγου πρό 4ετίας(η γνωριμία όχι η σύζυγος) που βρίσκονταν τυχαία για 3ήμερο ΚΑΙ στο συγκεκριμένο τραπέζι... ε όχι ... Έτσι κλείνουν τα σπίτια.... Το επόμενο σπορ μου θα είναι η σπηλαιολογία ...
Μετά την Τορώνη το τοπίο αγριεύει. Κάθετοι βράχοι, γκρεμοί και μαύρη θάλασσα. Είναι η μύτη του ποδιού με το Πόρτο Κουφό να σε υποδέχεται σαν αγκαλιά. Εσώκλειστη θάλασσα, σαν λίμνη, με στενή είσοδο/έξοδο προς το Αιγαίο. Στάση στην τοποθεσία Καρτάλια, για μεσημεριανό φαγητό και ξεκούραση. Εκκίνηση για να καλύψω τα επόμενα 15-20χιλ χωρίς στάση (περιοχές που τις γνωρίζω καλά) και διανυκτέρευση στην Αγριδια στην παραλία Συκιάς. Δείπνο με θαλασσινά στην καντίνα και προετοιμασία για ύπνο.... Και τότε λοιπόν αρχίζει να αστράφτει στα δυτικά. Τεντώνω αντίσκηνο και περιμένω. Βροχούλα δυνατή για κάνα 20λεπτο, σταματάει και χαλαρώνουμε όλοι οι κατασκηνωτές στην περιοχή. Στο μισάωρο λοιπόν, όταν τελειώνει ο πρόλογος το μπουρίνι ξεκινάει. Κλασικά καρέκλες αέρα να σου ρίξει το αντίσκηνο και αστραπές να γίνεται μέρα. Κάνα 40λεπτο μας έδερνε. Το σκηνάκι μου δεν πήρε σταγόνα (χεεεε...). Βγαίνω έξω μετά τη λήξη. Πανωλεθρία... ισοπεδωμένες σκηνές, το ρέμα δίπλα από την καντίνα κατεβάζει νερό μέχρι το γόνατο κι έχει πάρει ομπρέλες ξαπλώστρες στη θάλασσα.... αλλά όχι εμένα αυτή τη φορά...(βλέπε 1ο γύρο Σαμοθράκης)..... Ωτοασπίδες και ύπνο. Αναχώρηση το πρωί για Βουρβουρού.
Στάσεις Πλατανίτσι και Καβουρότρυπες, θεϊκές παραλίες και πράσινες θάλασσες, Κουτλουμούσι, Καρύδι και με 4αράκι στην πλάτη μπαίνω στην περιοχή της Βουρβουρούς. Συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, έτσι ήταν τα σκάφη στην περιοχή. Όπου και να κοιτούσες, ιδιωτικά ή νοικιάρικα υπήρχαν παντού. Τα εσωτερικά νερά από το Διάπορο και τις βραχονησίδες είναι σα λίμνη. Υπολογίζω ότι δε μου βγαίνει ο χρόνος για να περιηγηθώ και να τερματίσω και αποφασίζω να διανυκτερεύσω ... πού όμως.... τα πάντα, είτε ιδιωτικά κτήματα είτε πιασμένα από σκάφη. Βρίσκω λοιπόν για αγκαλιά, ενάμιση καγιάκ και κατασκηνώνω...ΤΈΛΕΙΟ... και με παρέα... Στο μαγείρεμα στο ένα μέτρο μπροστά μου μια αλεπού περίμενε μήπως και της δώσω κάτι....
Το πρωί εκκίνηση, κατόπιν φιλοφρονήσεων με σκαφάτο ο οποίος ερχόταν καθημερινά στην αγκαλιά που διανυκτέρευσα, και περιήγηση στο Διάπορο και στα νησάκια. Συμπαθέστατο το μέρος..... έως επικίνδυνη η κατάσταση με τα σκάφη.
Τερματισμός στη μαρίνα στο Λαγονήσι με παρολίγον ατύχημα με νοικιάρικο, σε τέλειο μέρος για φόρτωμα του σκάφους, δίπλα στη γλύστρα για τα μικρά σκάφη.
Το GPS έγραψε 109 χιλιόμετρα. Εκτιμώ ότι με 2-3 διανυκτερεύσεις και χωρίς μπουρίνια είναι μια πολύ ωραία και εύκολη εκδρομή. Ο καιρός είναι προβλέψιμος, έξοδοι συνεχείς, νερό και προμήθειες παντού (τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες).
Μεταχειρισμένο σε καλή κατάσταση ιδανικό τόσο για μονοήμερες όσο και πολυήμερες εκδρομές.
58 εκατοστά φάρδος, 4.95 μέτρα μήκος με πηδάλιο. Ιδανικό για κάποιον που ξεκινά το θαλάσσιο καγιάκ και θέλει κάτι εύκολο στη χρήση.
Κάνει ελάχιστο weather cocking και τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται καν το πηδάλιο.
Το συγκεκριμένο μοντέλο αρχικά ήταν της εταιρίας Robson την οποία και αγόρασε στην πορεία η Tahe Marine.
Χρώματος πορτοκαλί σε πολύ καλή κατάσταση. Το deck είναι σαν καινούργιο, η γάστρα έχει κάποιες γραατσουνιές από τη χρήση αλλά τίποτα που να χρίζει επιδιόρθωσης ή να σας δημιουργήσει πρόβλημα.
Κάθισμα, σχοινάκια, bungee, στεγανά, skeg δεν χρίζουν καμίας επιδιοόρθωσης/αλλαγής.
To καγιάκ είναι 54 εκατοστά στο φάρδος, 4.90 μ μήκος. Αναλυτικά χαρακτηριστικά μπορείτε να δείτε στην σελίδα της Tahe εδώ
Είναι κατάλληλο για κωπηλάτες από 1.50-170 (πάνω κάτω) και όχι πάνω από 70-75 κιλά.
Τιμή 590€
Αν είστε Κρήτη μπορείτε να το δοκιμάσετε, αν όχι το στέλνω Πειραιά με επιπλέον 20€ αν το αγοράσετε.
Παιδιά συγχαρητήρια για το μεράκι σας και την προσπάθεια να μοιράζετε αφειδώς πληροφορίες ειδικά σε κάποιους σαν εμάς που δεν έχουμε καμία επαφή με το αντικείμενο. Η μόνη επαφή με τη θάλασσα είναι οι καλοκαιρινές διακοπές με την οικογένεια, λίγο ψευτο-ψάρεμα και λίγο ψευτο-ψαροτούφεκο. Φέτος αποφάσισα να επεκτείνω τις δραστηριότητες σε ένα ψευτο-καγιάκ δλδ σε ένα πλαστικό sit on top που θα χωράει μια οικογένεια με δύο μικρά παιδιά 6 και 9 ετών κυρίως για βόλτες κοντά στην παραλία.
Η πρώτη και βασική προτεραιότητά μου είναι να είναι ασφαλές, που σημαίνει καλή ποιότητα του καγιάκ και προμήθεια όλων των παρελκόμενων σωστικών. Διαβάζοντας εδώ και μαθαίνοντας, το αρχικό budget συνεχώς διευρύνεται με απαραίτητα περιφερειακά όπως το καρότσι μεταφοράς και η σχάρα αυτοκινήτου. Η τελευταία θα είναι τύπου J διότι δίπλα της θα πρέπει να χωράει και μια μπαγκαζιέρα thule.
Εκτός του οτι ψάχνω να βρω πληροφορίες από το ίντερνετ, πέρασα από το cannibals kayak γνωρίστηκα με τον ευγενέστατο Σταύρο οποίος αφιέρωσε πολύ χρόνο για να απαντήσει σε πολλές από τις απορίες μου και τον ευχαριστώ δημόσια. Εκεί είδα διάφορες ποιότητες και χαρακτηριστικά οπότε μου δημιουργήθηκαν νέες απορίες.
Ασφάλεια: Η εμπειρία μου με οποιοδήποτε πλεούμενο είναι μηδαμινή και με προβληματίζει λίγο κατά πόσο το πλάτος που θα είναι περίπου 0,88m θα είναι ασφαλές για αναποδογυρίσματα. Χρειάζεται κάποιου είδους τεχνική/εξάσκηση/εμπειρία ή είναι εξαρχής ασφαλές να ανεβάσω παιδιά πάνω;
Εκτός από σωσίβια για όλους, μπλουζάκια uv, καπέλα, σουγιά, σκοινί και βατραχοπέδια (μη γίνει καμιά στραβή με τα κουπιά) από την εμπειρία σας τι άλλο είναι καλό να έχω μαζί μου;
Ποιότητα υλικού: Η διαφορά ποιότητας επώνυμο vs κινέζικο είναι χαοτική; Δλδ το πλαστικό θα αντέξει/αλλοιωθεί/ξεθωριάσει/αστοχήσει πχ μετά από 5 χρόνια έναντι 10; To πάχος του υλικού ή ο τρόπος κατασκευής (κάπου διάβασα για με μέθοδο με περιστροφή? άλλα δεν τη συγκράτησα) έχουν μεγάλη διαφορά; Πχ το public (ναι το βιβλιο-ηλεκτρονικό κατάστημα) πουλάει παρεμφερές εμφανισιακά καγιάκ με 2 καθίσματα και 2 κουπιά 530e. Φαντάζομαι από την τιμή ότι πρόκειται για κινέζικο οπότε η ερώτηση είναι αν τα ~200e διαφορά από ένα επώνυμο έχουν νόημα για τη χρήση που το θέλω;
Μεταφορά στο δρόμο: Το αυτοκίνητο έχει αρκετό μήκος 4,8m ώστε να καλύψει ένα καγιάκ περίπου 3.9m χωρίς να προεξέχει μπρος-πίσω. Σκέφτομαι για τις σχάρες malone j pro 2 οι οποίες θα στηρίζουν το καγιάκ σε μια κεκλιμένη θέση. Επειδή δεν έχω ξανα-μεταφέρει κάτι τόσο μεγάλο και ογκώδες εκτός από το καλό δέσιμο πάνω στις μπάρες/σχάρες και μπρος πίσω είναι κάτι άλλο που πρέπει να προσέξω; Υπάρχει κάποιο θέμα που το καγιάκ θα βρίσκεται στην άκρη μιας και τον περισσότερο χώρο θα καταλαμβάνει η μπαγκαζιέρα;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον κάτσει να διαβάσει το παραπάνω σεντόνι και δυο φορές ευχαριστώ σε όποιον απαντήσει!
7 σχεδον χρόνια μετά την πρωτη επαφή μετο νερό ,ήρθε η ώρα για μια εκτεταμένη συντηρηση.
Ενα απο τα πιο εκνευριστικά προβλήματα στα ξύλινα καγιακ ειναι η ανεπιτυχής στεγανοποιηση των ταμπουκιών .
Γενικά δεν έβαζε πολύ ,αλλά σε τούμπα η σε βόλτα με κύμα αρκετό ωστε που σκεπάζει το καγιακ . πάντα είχα να αδειαζω στο τέλος της βόλτας .
Ψαχνοντας λοιπόν για καινουργια λάστιχα , έπεσα πάνω στην τεχνική που αναφέρετε στο https://pacificwoodenboats.com/2016/12/1...atch-seal/
Καλησπερα,
Θα ηθελα ενα μπουσουλα στο πως επηρεαζει το υψος και το βαρος του κωπηλατη για το μεγεθος η/και τυπο του καγιακ που πρεπει να επιλεξει.
Εχω διαβασει εδω μεσα αρκετες φορες σε ερωτησεις αρχαριων οσοι προσπαθουν να βοηθησουν να ρωτανε το υψος και το βαρος του ενδιαφερομενου.
1) Εστω οτι η εταιρια που μας ενδιαφερει δεν δινει λιστα με κιλα (εχω βρει μονο την Seabird να δινει ευρος κιλων) τι κανουμε; Πως επιλεγουμε;
2) Οσο μεγαλυτερο τοσο μεγαλυτερο water line και αρα πιο ξεκουραστο/γρηγορο;
3) Ολα αυτα ισχυουν για τα sit in μονο η και για τα sit on;
Έπειτα από αρκετά πειράματα, σημαντικές αλλαγές (μόνο το hull/γάστρα κρατήσαμε) και αρκετό χρόνο βρέξαμε πριν μερικές μέρες το CNC Vember Expedition.
Το καγιάκ ξαναμπήκε στο εργαστήριο για περαιτέρω εργασίες (προσθήκη επιπλέον υαλοϋφάσματος) μιας και κάποια σημεία θέλουν επιπλέον ενίσχυση για να αντέξει στη βάρβαρη χρήση που το προορίζω
Οι αλλαγές που έχουν γίνει εκτός σχεδίου είναι οι εξής:
Τα bulkheads έχουν κλίση ώστε στις διασώσεις (self rescues) να φεύγει το νερό άμμεσα χωρίς καν να χρειάζεστε βοήθεια από άλλο καγιάκ
Το cockpit έχει γίνει εντελώς διαφορετικό, με τα braces να αποτελούν κομμάτι του rim χωρίς να προεξέχουν (σαν τα NDK αν έχει κωπηλατήσει κάποιος). Απότέλεσμα μακράν καλύτερη εργονομία και ευκολότερος χειρισμός στο edging/eskimo roll κτλ.
Αυτοσχέδιος μηχανισμός skeg με αρκετό κενό ώστε να μην "κολλάει" με μικρά πετραδάκια/χαλίκι. Εξολοκλήρου ξύλινος με μόνο το συρματόσκοινο μη ξύλινο φυσικά
3 στεγανά καπάκια όλα με rim & hatches από την Kajaksport. Το day hatch έχει γινει μεγαλύτερο από τα περισσότερα μοντέλα του εμπορίου με αποτέλεσμα να μπορείτε να βγάζετε/βάζετε εύκολα ακόμη και κάμερα τύπου/διαστάσεων DSLR.
Footpegs από την Sealect ή επιλογή για custom bulkhead με foam ακριβώς για το σωματότυπο σας.
Πλήρως εξοπλισμένο με deck fittings, σχοινί κατά μήκος του καγιάκ και ελαστικά σχοινάκια (bungees) ενδιάμεσα.
Χερούλια περασμένα με ειδικό τρόπο μέσα από τη γάστρα και όχι τοποθετημένα με βίδες για ασφαλή και εύκολη μεταφορά.
Ότι εξάρτημα δεν έχουμε κατασκευάσει έχουμε χρησιμοποιήσει τα καλύτερα δυνατά (Sealect, Kajaksport κτλ) οπότε και το κόστος έχει ανεβεί αρκετά από άλλα υλικά που διάβαζα ότι χρησιμοποίησαν άλλοι φίλοι του φόρουμ.
Από ξύλο χρησιμοποιήθηκε οξιά και κόντρα πλακέ. Το επόμενο θα γίνει με κέδρο.
Αν σας βγάλει ο δρόμος στην Κρήτη επικοινωνήστε να το δοκιμάσετε.
Παρασκευή κ 13, μπαίνω στη λίμνη μου για τη γνωστή προπόνηση των 12χιλ. στο επάνω μέρος της. Αφού ολοκληρώσω τη στροφή στην πυραμίδα αποφασίζω να προσεγγίσω την εκβολή του Κομψάτου για να δώ εάν υπάρχει καμιά αποικία πουλιών. Απο πίσω μου ακούω το βόμβο μιας μηχανής. Βαρκούλα (μπανιέρα) μισοβυθισμένη με 2 παπούδες με πλησιάζει.
Ο ... έχων το γενικό πρόσταγμα, χειριστής του σκάφους: "ρε παλικάρι, σε κυνηγάμε κάνα τέταρτο, δεν μπορούμε να σε φτάσουμε...(λογικό ....), μόνο με το κουπί πηγαίνει έτσι αυτό?"
Αφού οριακά καταφέρνω να ελέγξω την έπαρση και να μην του πω ότι είμαι ο ένας μοναδικός και ανεπανάληπτος champion της λίμνης, του απαντώ ότι "ναι, μόνο "με το κουπί πάει έτσι αυτό"....
....Και έρχεται ο δεύτερος έκ του πληρώματος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, καθότι πιο παρατηρητικός, πονηρός και δύσπιστος: "ρε Τάκη, ηλεκτρικό είναι ρε, αφού έχει και κοντέρ(GPS), από κεί το δουλεύει ρε.... κοίτα τα καλώδια(το κορδόνι του GPS)".
Αφοπλιστικά σηκώνω το GPS για να δεί ο θείος ότι δεν υπάρχει σύνδεση
..."Το παίρνει μαζί του ρε, σαν την μπούμα του Ανέστη(..νομίζω?..) είναι, βγαίνει και μπαίνει. Και δεν μου λές, θα ΄χει κανα δυο χιλιάρικα αυτό έ!"
Καλημέρα σε όλους και καλή χρονιά.Στο φόρουμ μπήκα πρώτη φορά χθες.Ασχολούμαι με το ψάρεμα με καλάμι απο την ακτη. Αυτός είναι και ο λόγος που ψάχνω ένα καγιάκ με το οποίο θα μπορούμε 2 άτομα να μεταφέρουμε τον εξοπλισμό μας σε κοντινά νησάκια (2-3 νμ το πολυ) με ασφάλεια.Αλλα είμαι παντελώς άσχετος απο καγιάκ.Διάβασα ήδη διάφορα θέματα αλλά δεν βρήκα κάτι ανάλογο με αυτό που με ενδιαφέρει.Θα ήθελα αν δεν σας κουράζω την γνώμη σας, τι καγιάκ να ψάξω με δεδομένο οτι κουβαλάμε καλάμια και εξοπλισμό (συνολικό βάρος μαζί με εμάς 200 κιλά). Παραληλλα θέλω να ξεκινήσω και τις πρώτες μικρές βόλτες στην θάλασσα εκτός ψαρέματος.Λόγω έλλειψης χώρου κλείνω σε φουσκωτό.Αλλα και πάλι λέω οτι είμαι παντελώς άσχετος.Ευχαριστώ προκαταβολικά για οποιαδήποτε βοήθεια.
Posted by: orck - 09-03-2019, 10:10 PM - Forum: Περί καγιάκ
- No Replies
Σημερα ειχα την δυνατοτητα να δω στο καταστημα το παρακατω καγιακ της εταιριας Itiwit, η τιμη του για σκετο καγιακ με σακιδιο μεταφορας στα 250ευρω, δυο θεσεις καπου 3,5 μετρα. Σαν ποιοτητα κατασκευης μου αρεσε πολυ αλλα δεν μετραει και πολυ αυτο καθως τελικα τα μονα καγιακ που εχω δει και εχω δοκιμασει σε νερο ειναι αυτα που εχει στο παρκο Σταυρος Νιαρχος.
![[Image: inflatable_cruising_kayak_12_places_gree...f952641911]](https://contents.mediadecathlon.com/p1312117/2000x2000/sq/inflatable_cruising_kayak_12_places_green_itiwit_8387561_1312117.jpg?k=3b068f3c672811412dc3a0f952641911)
