Πωλείται Kayak Prijon Touryak
Είναι το αμέσως προηγούμενο μοντέλο.
Χρώμα πορτοκαλοκίτρινο.
Μήκος 464 cm πλάτος 63-65 cm .
Βάρος 27 Kgr. Max φορτίο 150 Kgr. Όγκος 440 L.
Βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, είχε ποολύ λίγη χρήση, και φυλάσεται σε κλειστό γκαράζ.
Μαζί δίνονται. Πλήρες σέτ τιμόνι-πετάλια τις prijon , ποδιά,
κάλυμα του cocpit, κουπί, τρόμπα αποστράγγισης και padle float.
Όλα καλής ποιότητας και σε καλή κατάσταση.
Τιμή 900 Ευρώ.
Παρακαλώ στείλτε μου πρωσωπικό μήνυμα για όποια πληροφορία.
Αλέξης
Εργαλειοθήκη (μικρή, των 3€) βιδωμένη μπροστά, στο διθέσιο sot μου. Πάνω της, σταντ από pvc (σωλήνα Φ32 και Τ) με υποδοχή για το αδιάβροχο τάμπλετ μου, καλαμοθήκη και πυξίδα. Μπροστά της διακρίνεται πλωτή άγκυρα, σε υφασμάτινη μολυβοθήκη.
Edit: Στο τάμπλετ απεικονίζεται και η μέγιστη ταχύτητα, που έχω επιτύχει στο εν λόγω καγιάκ, με συνεπιβάτη.
Εδώ και μέρες ασχολούμαι με την κατασκευή ενός greenland paddle. Οδηγίες βρήκα από το ίντερνετ, σχετικά με τις διαστάσεις, αν και τροποποίησα λίγο το σχήμα.
Πήρα μια μασίφ επιφάνεια ελάτης, διαστάσεων 200x20x1,8cm, την οποία έκοψα στη μέση κατά μήκος και κόλλησα τα 2 κομμάτια το ένα πάνω στο άλλο (για αυξημένη ακαμψία), σχεδίασα το αρχικό σχήμα, έκοψα χονδροειδώς το περίγραμμα με ηλεκτρική σέγα και μετά ανέλαβε η πλάνη και το γυαλοχάρτισμα. Μου αρέσουν τα μαστορέματα και η διαδικασία δεν ήταν δύσκολη, ούτε χρονοβόρα (ασχολούμουν γύρω στη 1 ώρα τη μέρα, όποτε είχα όρεξη).
Δεν ξέρω πώς θα είναι οι επιδόσεις του κι αν κάνει για το sot μου, αλλά ήταν κάτι που ήθελα να φτιάξω και το συνολικό κόστος μου βγήκε γύρω στα 20 ευρώ (ξύλο και βερνίκι, τα εργαλεία και η κόλλα υπήρχαν).
Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες, προσεχώς (αφού το βερνικώσω δηλαδή).
Γεια σας,
προκειται να επισκεφτώ την Θεσσαλονικη και τις Σερρες προς τα τελη Οκτωβρη και ελεγα να παρω μαζι το φουσκωτο μου καγιακ. Θα ήθελα γνωμες για τις γυρω λίμνες αν αξιζει και σε ποιο μερος περιπου. Ευχαριστω πολύ εκ των προτερων.
Η οικογενειακή μας εξόρμηση στο Νέστο έγινε τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου. Συμμετέχοντες ήμασταν εγώ, η σύζυγος και η 11χρονη κόρη μου. Χρησιμοποιήσαμε το φουσκωτό gumotex seawave που μας χωράει και τους τρείς άνετα.
Η διαδρομή που κάναμε ήταν τα στενά του Νέστου, από τη Σταυρούπολη μέχρι τη Γαλάνη. Πρόθεσή μας ήταν να πάρουμε το πρωί το τρένο από τους Τοξότες δίπλα στη Γαλάνη, να πάμε Σταυρούπολή και να κατέβουμε από εκεί το ποτάμι μέχρι πίσω στο αυτοκίνητο. Διάφορες πληροφορίες πήρα από τον thanassis. Τον ευχαριστώ.
Ένα πρόβλημα όμως ήταν ότι το τρένο δεν λειτουργούσε εδώ και κάνα χρόνο. Σκέφτηκα το ταξί. Για όποιον ενδιαφέρεται ο ταξιτζής στους Τοξότες λέγεται Τουρούτζης Χρήστος (6937403236).
Ευτυχώς λίγες μέρες πριν πάμε, το τρένο ξαναξεκίνησε και έτσι δεν χάσαμε ένα γοητευτικό κομμάτι της εκδρομής. Την επαναλειτουρία του τρένου τη μάθαμε από φίλους, γιατί στο site του ΟΣΕ φαινόταν ακόμα εκτός λειτουργίας.
Για να φτάσουμε από το σταθμό στο ποτάμι, περάσαμε απέναντι τις γραμμές κι ακολουθήσαμε για 200 μ. το δρόμο μέχρι διασταύρωση. Ακριβώς στη διασταύρωση υπάρχει πύλη με καγιάκ (2017) και ξεκινάει χωματόδρομος που οδηγεί σε χώρο αναψυχής με τραπεζοκαθίσματα, παλιά βαγόνια τρένου, κλπ. Κάπου εκεί υπάρχει ένα γεφυράκι που διασχίζει ένα κανάλι και οδηγεί σε άνοιγμα με ανοικτή πρόσβαση στο ποτάμι. Οι εταιρείες που οργανώνουν το κατέβασμα του ποταμού ξεκινάνε από άλλα σημεία πιο χαμηλά στη πορεία του.
Ο Νέστος είναι καταπληκτικός. Είναι κρύος, διαυγής και σου δίνει την αίσθηση του καθαρού. Τα νερά του είναι παντού ρηχά αλλά αν προσέχεις που πας, δεν κολάς ούτε στο τέλος Αυγούστου. Ο Νέστος είναι όσο γρήγορος χρειάζεται για να κάνεις τα 25 χλμ της όμορφης διαδρομής μέσα σε 3-4 ώρες μαζί με τις στάσεις. Εμείς το παρακάναμε με τις στάσεις και μας πήρε περισσότερο. Κάθε τόσο υπήρχαν και κάποια σημεία με λίγο πιο γρήγορα νερά, ίσα ίσα για λίγο παραπάνω διασκέδαση.
Στη διαδρομή υπάρχουν πάμπολλες παραλίες για στάση και άραγμα. Εμείς σταματήσαμε για φαί και ύπνο ση μέση περίπου, αμέσως μετά τη δεξιά στροφή που κάνει το ποτάμι μετά τον σταθμό των Λιβερών. Συναντήσαμε εκεί και τα καγιάκ μιας εταιρείας που οργανώνει το κατέβασμα του ποταμού.
Βγήκαμε από το ποτάμι στη Γαλάνη. Το σημείο μας το έδειξαν τα πλήθη κόσμου που μαζεύει η περιοχή. Δύο χιλιόμετρα περπάτημα και έφτασα στο αυτοκίνητο έξω από το σταθμό στους Τοξότες.
Δεν έχει σχέση με το κατέβασμα του Νέστου, αλλά θα πρέπει να πω και κάτι για τη περιοχή που έμεινα. Βάση μας ήταν το κάμπινγκ του ΕΟΤ στο Φανάρι, λίγο μετά το Πόρτο Λάγος.
Με δυο λόγια να πω ότι για κάποιον που δεν έχει πάει ποτέ εκεί πάνω, είναι σαν να βρέθηκε ξαφνικά σε ντοκιμαντέρ του national geographic. Μπορεί για τους βόρειους να είναι κάτι συνηθισμένο, αλλά εγώ δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ το θέαμα (και τον θόρυβο) από εκατοντάδες φλαμίνγκο που ξεκινούσαν να πετάνε μπροστά στα μάτια μου. Δεν ήξερα ότι υπάρχουν χιλιάδες φλαμίνγκο μόνιμα εγκατεστημένα στην Ελλάδα. Φανταζόμουν μερικά περαστικά.
Το Φανάρι είναι καταμεσής στο εθνικό πάρκο Δέλτα Νέστου-Βιστωνίδας-Ισμαρίδας και ότι και να πω είναι λίγο.
Με εντυπωσίασε και η οργάνωση του πάρκου. Πήγαμε στο κέντρο ενημέρωσης στο Πόρτο Λάγος και μας γέμισαν φυλλάδια, πληροφορίες, χάρτες, υλικό. Μας έδειξαν ταινία. Μας πούλησαν αναμνηστικά και βιβλία. Αισθάνθηκα ότι δεν είμαι στην Ελλάδα. Και δεν είμαι άνθρωπος κλεισμένος στη πόλη, ούτε ήταν το πρώτο κέντρο ενημέρωσης κάποιου εθνικού πάρκου που έχω επισκεφθεί.
Ούτε μπορούσα να φανταστώ την οργάνωσή τους. Εδώ καλά καλά δεν είχα σαφή εικόνα για την ύπαρξη του πάρκου. Τους επισκέφθηκα τυχαία για να τους ρωτήσω που να ρίξω το καγιάκ για να κάνω το γύρο της λιμνοθάλασσας. Αφού μου εξήγησαν ένα σωρό πράγματα, με παρακάλεσαν να μη ρίξω το καγιάκ στη πολύ μικρή λιμνοθάλασσα γιατί αναπόφευκτα θα αναστάτωνα τα πουλιά όταν θα τα πλησίαζα για να τα δω. Φυσικά και ακολούθησα τη συμβουλή τους. Μου αντιπρότειναν να το ρίξω στη Βιστωνίδα. Μου φάνηκε όμως πολύ ...στρόγγυλη. Δεν είχα και χρόνο μιας και μου έδωσαν λεπτομερείς οδηγίες για το που θα πάω να δω τα φλαμίνγκο, τους κύκνους, τους ερωδιούς, τους πελεκάνους. Και είναι πάρα πάρα πολλά αυτά που έχω αφήσει ως εκκρεμότητα. Το κατέβασμα με το καγιάκ του δέλτα του Νέστου με τα απομεινάρια του Κοτζά Ορμάν (μεγάλο δάσος), είναι ένα από αυτά. Μπράβο τους.
1 Ο σιδηροδρομικός σταθμός στους Τοξότες
2 Φούσκωμα της βάρκας δίπλα στο ποτάμι στη Σταυρούπολη
3 Στο ήσυχο αλλά σχετικά γρήγορο ποτάμι
4 Λίγο πιο άγρια νερά
5 Η βάρκα λιάζεται ενώ εμείς κοιμόμαστε
6 Με την κόρη μου στο ποτάμι
7 Γιατί να κάνεις κουπί αν έχεις να σε τραβάνε;
8 Τα φλαμίνγκο
Η οικογενειακή μας εξόρμηση στο Πηνειό έγινε τις πρώτες μέρες του Αυγούστου. Βάση μας ήταν το δημοτικό κάμπινγκ στο Στόμιο. Κάτσαμε 4 μέρες και κάναμε δύο διαδρομές. Συμμετέχοντες ήμασταν, εγώ, η σύζυγος και η 11χρονη κόρη μου. Χρησιμοποιήσαμε το φουσκωτό gumotex seawave που όταν δε κουβαλάμε πολλά πράγματα, μας χωράει και τους τρείς άνετα.
1η διαδρομή: Εκβολές
Το σχέδιο έλεγε να ρίξουμε τη βάρκα στη γέφυρα του Παλαιόπυργου και αφού κάνουμε τη πολύ σύντομη διαδρομή μέχρι τη θάλασσα (4,6 χλμ), να συνεχίσουμε παραλιακά για άλλα 7,5 χλμ μέχρι το Στόμιο. Στο Στόμιο θα παίρναμε τα ποδήλατα που είχαμε αφήσει στο κάμπινγκ και θα κάναμε μια όμορφη ποδηλατάδα μέσα στον κάμπο, μέχρι τη γέφυρα του Παλαιόπυργου και το αυτοκίνητο.
Η είσοδος στο ποτάμι δίπλα στη γέφυρα του Παλαιόπυργου είναι προφανής και απροβλημάτιστη.
Το ποτάμι είχε παντού κάμποσο νερό, το οποίο ήταν σχεδόν ακίνητο σαν λίμνη.
Στο 1 χλμ από το ξεκίνημα υπάρχει στο ποτάμι φράγμα, το οποίο όμως έχει ένα άνοιγμα 10 μέτρων. Ακόμη όμως και εκεί, παρόλο που ολόκληρο ποτάμι 100 μέτρων στριμώχνεται σε ένα ανοιγματάκι 10 μέτρα, η ροή ήταν μηδαμινή.
Δυστυχώς στις εκβολές και στη θάλασσα, ο αέρας και το πολύ δυνατό κύμα ήταν κατάλληλα για surf αλλά απαγορευτικά για τη βάρκα μου και τη σύνθεση του πληρώματος. Αρνηθήκαμε την ευγενική πρόταση των παιδιών της trekking hellas (που ήταν στο ποτάμι με πελάτες τους) να μας κουβαλήσουν πίσω, και αποφασίσαμε να γυρίσουμε με τη βάρκα. Το αντίθετο ρεύμα ήταν ουσιαστικά ...ανύπαρκτο. Ακόμη και στο μικρό άνοιγμα του φράγματος δεν ζοριστήκαμε καθόλου. Το ανέβασμα προς την αντίθετη κατεύθυνση είχε εντελώς διαφορετικές εικόνες από το κατέβασμα και έτσι το ευχαριστηθήκαμε χωρίς να νοιώσουμε ότι κάτι χάσαμε επειδή δεν καταφέραμε να κάνουμε το κομμάτι από τις εκβολές μέχρι το Στόμιο.
2η διαδρομή: Κοιλάδα των Τεμπών
Όποτε βρισκόμουν στα Τέμπη σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να βρεθώ κάποτε στο ποτάμι με βάρκα.
Το σχέδιο έλεγε να ξεκινήσουμε από τα παλιά διόδια των Τεμπών και να καταλήξουμε κάπου μετά την έξοδο της κοιλάδας. Επειδή θεωρούσα ότι η είσοδος και η έξοδος είναι προφανείς, δεν το μελέτησα ιδιαίτερα και την πάτησα.
Πήγα πρώτα να βρω την έξοδο δίπλα στη γέφυρα της παλιά εθνικής αμέσως μετά την έξοδο της κοιλάδας. Δυστυχώς τα έργα για το τούνελ έχουν αλλάξει εντελώς τη περιοχή και δεν μπορούσα να βρω πρόσβαση στο ποτάμι. Με τα πολλά και μετά από κάμποσους γύρους, καταλήξαμε ότι θα βγούμε ακριβώς κάτω από τη γέφυρα της νέας εθνικής, που είναι 200 μ. πίσω από το σιδηροδρομικό σταθμό της Ραψάνης. Απέναντι από το σιδηροδρομικό σταθμό υπάρχει βενζινάδικο (AVIN). Εκεί έδεσα το ποδήλατο και ενημέρωσα τον πολύ φιλικό βενζινά ότι θα γυρίσω σε 4-5 ώρες να το πάρω.
Με το αυτοκίνητο διασχίσαμε τη κοιλάδα μέχρι τα παλιά διόδια όπου φαντάστηκα ότι εύκολα θα έριχνα τη βάρκα στο ποτάμι. Όμως ήταν αδύνατο να βρω μέρος με πρόσβαση στο ποτάμι. Αφού ρώτησα ντόπιους και ακολούθησα κάθε είδους άκυρες οδηγίες, μετά από 1-2 ώρες που γύρναγα μέσα στη ζέστη χωρίς αποτέλεσμα, αποφάσισα ότι έχασα, και γύρισα ξανά πίσω στη Ραψάνη να πάρω το ποδήλατο και να πάω για μπάνιο στη θάλασσα. Ο βενζινάς όμως που απόρησε που με είδε να γυρνάω νωρίς, αποδείχτηκε ότι ήξερε το μέρος πολύ καλύτερα από τους άλλους που έμεναν δίπλα. Μου είπε και μου έδειξε στο google earth (στο computer του) που ακριβώς υπάρχει πρόσβαση στο ποτάμι. Με προειδοποίησε ότι το ποτάμι έχει λίγο νερό αλλά έχοντας δει το νερό στις εκβολές και μέσα στη κοιλάδα, δεν έδωσα σημασία.
Πίσω πάλι λοιπόν και είσοδος στο ποτάμι στη Β όχθη, ακριβώς κάτω από τη νέα σιδηροδρομική γέφυρα των Τεμπών με τη διπλή γραμμή. Πήγαμε από το δρόμο που πάει στους Γόννους. Έτσι που έψαχνα εγώ δεν το έβρισκα δεν πα' να έψαχνα 100 χρόνια.
Μπήκαμε στο ποτάμι και σε λιγότερο από 200 μ. περάσαμε κάτω από τη παλιά σιδηροδρομική γέφυρα. Το νερό ήταν λιγοστό και οι ελιγμοί μέσα στα βράχια και τα σίδερα μας ανάγκασαν να κατέβουμε. Αν ήταν όμως το νερό περισσότερο και η ροή δυνατή, ίσως να υπήρχε πρόβλημα με τα σίδερα. Καλύτερα είναι να μελετήσετε καλά το google earth και να βρείτε άλλο σημείο εισόδου που να αποφευγει τη παλιά σιδηροδρομική γέφυρα. Ίσως στη Ν όχθη, αμέσως μετά την παλιά σιδηροδρομική γέφυρα.
Ο βενζινάς είχε δίκιο και για το λίγο νερό στο ποτάμι. Σε 6-7 σημεία που υπό κανονικές συνθήκες το ποτάμι θα σχημάτιζε rapids, τώρα δεν ήταν τίποτα άλλο από βράχια με νερό ανάμεσά τους. Ο κώλος μου ακούμπαγε κάτω και η βάρκα κόλλαγε. Κατεβαίναμε και τα περιπατάγαμε μέσα στο νερό, σέρνοντας τη βάρκα. Καλά που δεν πήγα ξυπόλητος. Σε 2-3 από αυτά πήγε η μικρή μόνη της. Την εποχή που πήγαμε εμείς δεν υπήρχε κανένας φόβος να πάει μόνη ακόμα και στην απίθανη περίπτωση ανατροπής, αφού μετά από 50-100 μέτρα άγριούτσικα νερά, το ποτάμι γινόταν πάλι ακίνητη λίμνη. Να έχετε λοιπόν υπόψη σας ότι τη άνοιξη θα υπάρχουν κάποια σημεία με άγρια νερά που υπάρχει κίνδυνος ανατροπής. Λίγο πολύ φαίνονται και στο google earth.
Η συνολική διαδρομή ήταν λίγο πάνω από 10 χλμ. Βγήκαμε όπως είχαμε σχεδιάσει στη νέα γέφυρα της εθνικής κάτω από το σταθμό της Ραψάνης, και με το ποδήλατο που είχα αφήσει στο βενζινάδικο, διέσχισα για μια ακόμη φορά από την παλιά εθνική τη κοιλάδα των Τεμπών, για να πάω μέχρι εκεί που ξεκινήσαμε και να πάρω το αυτοκίνητο.
Στις εκβολές
1 Φούσκωμα της βάρκας στη γέφυρα του Παλαιόπυργου. Μπροστά μας ομάδα της trekking hellas
2 Είχα μαζί και καλάμι ψαρέματος
Στα Τέμπη
3 Είσοδος κάτω από τη νέα σιδηροδρομική γέφυρα των Τεμπών
4 Η μικρή μόνη σε σημείο με πολύ λίγο νερό
5 Μετά τα βράχια-rapids το ποτάμι γίνεται ξανά λίμνη
6 Στη τουριστική πεζογέφυρα της Αγίας Παρασκευής το νερό φαίνεται άφθονο και ξεγελάει.
Καλησπέρα σε όλους.
Χωρίς να θέλω να κουράσω ιδιαιτέρως την όμαδα, θα ήθελα απλώς να γνωστοποιήσω έδω την κλοπή του kayak μου καθως είναι το ευρύτερο σχετικό κοινό. Στις 26/8/17 χάθηκε ενα μονοθέσιο κανό - kayak, χρώματος κόκκινου με λίγο πορτοκαλί, μοντέλο "freedom -perception", ονόματος "ZEPHY", μαζί με το κουπί του, χρώματος άσπρου/μαύρου, μοντέλο "freedom" (αναγράφεται πανω στο κουπί η λέξη "freedom") . Χάθηκε απέναντι απο την Ύδρα, στην παραλία του Portο Hydra / Barcelo όποιος γνωρίζει απο την περιοχή (απέχει 15 λεπτά απο την Ερμιόνη). Παρακαλώ πολύ, όποιος γνωρίζει κάτι να το μοιραστεί μαζι μου.
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων. Καλή συνέχεια σε όλους κ καλές βόλτες!
Ηρώ
Posted by: pankan - 08-29-2017, 12:15 PM - Forum: Νέα
- No Replies
Εγώ θα πάρω τη γυναίκα μου, τη κόρη μου (αν γίνεται), και το φουσκωτό μου βαρκάκι και θα πάω.
Είναι μια μοναδική ευκαιρία (για φέτος τουλάχιστον) και μια γιορτή που τους χωράει όλους.
Η Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε – Καγιάκ – SUP (Ε.Ο.Κ.– Κ.) σε συνεργασία με την ομάδα "Cross The Euro Canal" θα διοργανώσουν, στις 22 Οκτωβρίου 2017, τον Διάπλου της Διώρυγας Κορίνθου με σκάφη
Με σύνθημα "πάρε το σκάφος και το κουπί σου και έλα στη Διώρυγα Κορίνθου για μία μοναδική εμπειρία", η Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε – Καγιάκ – SUP (Ε.Ο.Κ.– Κ.) σε συνεργασία με την ομάδα "Cross The Euro Canal" θα διοργανώσουν, στις 22 Οκτωβρίου 2017, τον Διάπλου της Διώρυγας Κορίνθου με σκάφη που εντάσσονται στα αγωνίσματα που καλλιεργεί η ΕΟΚ-Κ.
Πρόκειται για μία διοργάνωση που απευθύνεται σε αθλητές, αλλά και φίλους των κωπηλατικών αγωνισμάτων που θα συνδυάζει τον αθλητισμό με την ψυχαγωγία και έχει ως απώτερο στόχο την προβολή της περιοχής ως τόπο ενός αθλητικού τουρισμού, μοναδικού στον κόσμο.
Στη φυσική πίστα της Διώρυγας, αθλητές και αθλούμενοι θα έχουν την ευκαιρία να μετρήσουν τις δυνάμεις τους σε έναν αγώνα που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σε αυτό το σημείο. Ήδη, οι διοργανωτές βρίσκονται σε επικοινωνία με αντίστοιχες ομοσπονδίες στο εξωτερικό, ώστε η διοργάνωση να γίνει διεθνής. «Η Ομοσπονδία μας μαζί με την Cross The Euro Canal θα πραγματοποιήσουν αυτόν τον αγώνα. Υπάρχει η σχετική εμπειρία διότι πρόκειται για τη δεύτερη διοργάνωση στη Διώρυγα της Κορίνθου. Πέρυσι, 300 αθλητές και αθλήτριες του κανό καγιάκ και του SUP έκαναν αυτό το μοναδικό πέρασμα με απόλυτη επιτυχία. Ένα έργο που κατασκευάστηκε πριν από δεκάδες χρόνια αποτελεί έναν εντυπωσιακό αγωνιστικό χώρο για τη νέα γενιά του σήμερα και του μέλλοντος. Ο αγώνας εντάσσεται στους επίσημους της Ομοσπονδίας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Επίσης, έχουμε έρθει σε επαφή με ομολόγους μας στο εξωτερικό ώστε να στείλουν αθλητές τους στην Ελλάδα και να αγωνιστούν σε αυτό το, μοναδικής ομορφιάς, τοπίο», δήλωσε ο πρόεδρος της Ε.Ο.Κ.-Κ., Αντώνης Νικολόπουλος.
Η διοργάνωση θα περιλαμβάνει τις κατηγορίες σκαφών: SUP 14’0’’, SUP 12’6’’, SUP ALL AROUND, SUP OPEN, SUP 14’0’’, SUP 12’6’’, Καγιάκ Σπρίντ Κ1, Κ2, Κ4, C1, C2, Καγιάκ Σλάλομ Κ1, Κάνοε Σπρίντ/Σλάλομ C1, C2, SURF SKI και ΚΑΓΙΑΚ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ (sea kayak, sit-on-top, sit-in, inflatable).
Δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν όσοι είναι κάτοχοι αθλητικού δελτίου της Ε.Ο.Κ.-Κ. από 11 ετών και άνω, ενώ όσοι δε διαθέτουν το αντίστοιχο δελτίο πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 14ο έτος. Περισσότερα στοιχεία για τη διοργάνωση θα ανακοινωθούν την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου στα website της Ομοσπονδίας και της ομάδας «Cross The Euro Canal» (www.canoekayak.gr & www.crosstheeurocanal.com) και στο F/B «Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε-Καγιάκ» και "CROSS the EURO CANAL" .
Η Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε-Καγιάκ (Ε.Ο.Κ.-Κ.) ιδρύθηκε το 1998. Mε απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού καλλιεργεί δύο Ολυμπιακά Αθλήματα στο κάνοε-καγιάκ, το Κάνοε-Καγιάκ Σπρίντ και το Κάνοε-Καγιάκ Σλάλομ και όλα τα μη Ολυμπιακά αθλήματα με σκάφη τύπου κάνοε-καγιάκ. Από το 2016 με απόφαση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού ανατέθηκε στην Ε.Ο.Κ.-Κ. το άθλημα του Stand Up Paddle (SUP) και από το 2017 και το άθλημα του Surf , το οποίο έχει ενταχθεί στα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκυο 2020.
![[Image: phoca_thumb_l_2016corinth071%281%29.jpg]](http://www.sport24.gr/Sports/article4821566.ece/BINARY/w620/phoca_thumb_l_2016corinth071%281%29.jpg)
